Miron
Czy myślisz, że możesz, czy nie możesz, prawdą jest, że nasze myśli wpływają na rzeczywistość, której doświadczamy. Dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się rozpoznawać swoje myśli, uczucia, przekonania i mózg oraz wykorzystywać je na swoją korzyść.
Mózg
Pomimo tego, że jesteśmy nieustannie bombardowani informacjami, mózg aktywnie konstruuje rzeczywistość. Mózg dokonuje szeregu domysłów i tworzy wewnętrzny model, który następnie jest aktualizowany w miarę wykonywania przez nas codziennych czynności.
Mózg wykorzystuje swoje zmysły do odbierania wskazówek ze świata zewnętrznego. Te wskazówki są tłumaczone na miliony małych impulsów elektrycznych. Mózg musi następnie zinterpretować te wzorce, aby uzyskać użyteczne informacje. Może się to wydawać skomplikowanym procesem, ale tak naprawdę nie mamy do czynienia z magią. Mózg jest całkiem wydajny.
Ogólnie rzecz biorąc, najlepsze przypuszczenia mózgu na temat tego, co dzieje się wokół nas, przejawiają się w naszych zmysłach i działaniach. Na przykład, mózg może zgadywać, że brakuje Ci tchu na podstawie ostatniego uderzenia w jelita. Jednak nie tylko zgaduje, ale także buduje model w oparciu o doświadczenia z przeszłości – cytat ten został zaczerpnięty od redaktora serwisu womagkuchnie.pl. Model ten pomaga kierować procesem podejmowania decyzji przez mózg i pomaga regulować pracę organów. Model pomaga również określić, czym coś jest i czym powinno być.
Ostatnie badanie przeprowadzone przez neuronaukowców z University of Sussex wykazało, że nasze postrzeganie świata pochodzi z wnętrza. Możemy wejść na nieznane schody w oparciu o nasze wcześniejsze doświadczenia. Możemy również użyć naszej wyobraźni, aby zaktualizować złe wspomnienie. To nie jest magia, ale może być potężniejsza niż zdajemy sobie sprawę.
Jedną z najciekawszych funkcji mózgu jest tworzenie wewnętrznego modelu świata. Jest to proces, który obejmuje wiele części, ale najbardziej widzenie wiąże się z wejściem zmysłów. Konkretnemu obiektowi mogą towarzyszyć informacje wizualne, słuchowe i węchowe. Wykorzystując te informacje, mózg zgaduje, czym jest ten obiekt. Domysł ten może być oparty na jego kształcie, rozmiarze, kolorze i fakturze. Może nawet opierać się na zapachu obiektu.
Dodatkowo, mózg używa systemu selektywnego filtrowania, aby upewnić się, że widzimy tylko dobre rzeczy. System ten działa na zasadzie aktywacji/inhibicji, co utrudnia dostrzeżenie dowodów przeciwnych. Jednak możliwe jest również zobaczenie rzeczy, które nie pasują do naszych przekonań, co ułatwia nadanie sensu światu wokół nas.
Innym przykładem jest koncepcja zwana synestezją, gdzie postrzeganie zmysłowe obiektu jest powiązane ze smakiem, zapachem lub kolorem. Może to być coś, czego człowiek może doświadczyć z wiekiem, ale możliwe jest również, że doświadczy tego niemowlę. W tym przypadku może to być najlepszy domysł mózgu na temat tego, co dzieje się na świecie.
Mózg może również być w stanie stworzyć własną iluzję. Jednym z przykładów jest iluzja geometryczna, w której czarno-biała okrągła płytka podłogowa wydaje się być idealnym kwadratem. Iluzję tę można osiągnąć za pomocą techniki zwanej nieinwazyjną przezczaszkową stymulacją magnetyczną, która moduluje komunikację między czołowymi i wzrokowymi regionami mózgu. Możliwe jest również tworzenie iluzji wieloznacznych, gdzie mózg odczytuje ten sam obraz na dwa różne sposoby.
Przekonania
Niezależnie od tego, czy mówimy o jakości naszego życia, o tym, jak traktujemy innych, czy też o poziomie jasności, z jaką postrzegamy nasze życie, nasze przekonania są głównym wyznacznikiem jakości naszego życia. Na szczęście możesz odzyskać władzę nad swoimi przekonaniami i napisać zasady na nowo.
Przekonania są czymś więcej niż tylko zbiorem myśli i często są bardziej potężne, niż się im przypisuje. Odgrywają również dużą rolę w tworzeniu Twojej rzeczywistości. Jeśli nie jesteś świadomy swoich przekonań, to jest to tylko kwestia czasu, zanim one cię obezwładnią. Są one silnikiem, który napędza ciebie i twoje działania. Dlatego tak ważne jest, aby kultywować zdrowy sposób myślenia. Możesz to zrobić robiąc listę swoich podstawowych przekonań, a następnie oceniając je systematycznie. Jeśli okaże się, że Twoje przekonania są niesatysfakcjonujące, to czas się ich pozbyć. Jeśli jesteś gotowy, aby zacząć od nowa, rozważ następujące kroki:
Wybierz najlepszych z najlepszych. Dobrą strategią jest znalezienie ludzi, którzy mają podobny temperament i wartości. Mogą to być przyjaciele, współpracownicy lub członkowie rodziny. Dzięki temu proces będzie bardziej nastawiony na współpracę i będzie miał większe szanse na sukces. Będziesz również bardziej prawdopodobne, aby utrzymać zdrowy stan umysłu.
Najlepszym sposobem na sprawdzenie swoich przekonań jest zadanie sobie pytań takich jak: „Jakie są moje podstawowe przekonania?” „Jakie są przekonania moich najbliższych przyjaciół?”. To da ci dobrą wskazówkę na temat twoich podstawowych przekonań i tego, czego potrzebujesz, aby je zmienić. Na przykład, możesz chcieć ponownie rozważyć swoje przekonanie, że jesteś centrum wszechświata. Jeśli to zrobisz, będziesz zaskoczony tym, jak bardzo zmieni się Twój światopogląd.
Możesz również chcieć rozważyć swoją historię. Niektórzy ludzie mogą mieć historię traumy, która może wpływać na ich zdrowie. Innym możliwym winowajcą jest status socjoekonomiczny Twojej rodziny. Mogą one nie być bezpośrednio powiązane, ale nadal mogą mieć wpływ na Twoje zdrowie. Możesz również chcieć rozważyć swoją genetykę. Na przykład, jeśli twoi rodzice mieli długą historię chorób serca, to jesteś bardziej prawdopodobne, aby dostać to.
Wreszcie, rozważ swoje otoczenie. Na przykład, jeśli mieszkasz w dzielnicy o wysokim wskaźniku przestępczości, to może być czas, aby przejść dalej. Możesz również rozważyć jakość swoich przyjaciół i członków rodziny. Możesz uzyskać więcej ze swojego życia poprzez pielęgnowanie dobrych relacji i budowanie silnej sieci wspierających przyjaciół i członków rodziny.
Połączenie wszystkich powyższych czynników prawdopodobnie da Ci najlepszą jakość życia, której szukasz. Przy odrobinie dalekowzroczności, możesz uczynić swoje życie lepszym, skupiając się na właściwych rzeczach.
Twoja dusza
W VI wieku słowo „dusza” zaczęło być używane w bardziej ekspansywnym znaczeniu. Ta ekspansja semantyczna znalazła odzwierciedlenie w pismach filozoficznych V i VI wieku. Na przykład słowo 'dusza’ było używane do opisania przyjemności czerpanej z jedzenia, picia, pożądania seksualnego i innych reakcji emocjonalnych. W piątym wieku słowo „dusza” było również używane do opisania odwagi.
Dusza to słowo, które jest używane na dwa różne sposoby przez poetów homeryckich. Używają oni tego słowa do opisania osoby po śmierci oraz do opisania pewnych istotnych cech tożsamościowych osób ożywionych. Używają tego słowa również do opisania osoby żyjącej.
Na przykład Hippolytus mówi, że ma duszę dziewiczą. Określa siebie również jako duszę pogrążoną w żałobie nad nieszczęściem miasta. Słowo „dusza” jest również używane do opisania wytrzymałości osoby podczas walki. W oracji pogrzebowej Peryklesa z czasów wojny peloponeskiej, dusza Peryklesa jest opisana jako silna i odważna. Drugi Olimpijczyk Pindara obiecuje zbawienie tym, którzy zachowują swoje dusze od zła.
Słowo „dusza” pochodzi również od źródłowego słowa „ensouled”, używanego na określenie ciała osoby ożywionej. Słowo to było stosowane do żywych istot we wczesnych czasach, a ostatecznie stało się standardowym słowem oznaczającym 'żywy’.
W VI wieku spekulacja pitagorejska była w pełnym rozkwicie, a jej wpływ na słowo 'dusza’ był widoczny we wczesnych tekstach. Spekulacja pitagorejska nie wyjaśniała jednak, w jaki sposób dusze są związane z cechami moralnymi. Dopiero po V wieku zaczął pojawiać się związek między duszą a odwagą.
Nowa teoria duszy została przedstawiona przez Platona w 4 księdze Republiki. Teoria ta mówi, że ucieleśniona dusza ludzka ma trzy części: część umysłową, część cielesną i część duchową. Wpływ duszy na tworzenie rzeczywistości ma być ponoć głęboki i zachodzić na trzy różne sposoby. Twierdzi się, że dusza jest odpowiedzialna za całe życie żywego organizmu, a także odpowiada za odpowiednie działania żywego organizmu. Dusza jest również odpowiedzialna za stany psychiczne organizmu. Dusza jest również odpowiedzialna za kontrolę ciała, a także regulację i kontrolę afektów.
Na pytanie o duszę odpowiada również teoria Arystotelesa, który w swojej psychologii przedstawia szeroką koncepcję duszy. Uważa się, że dusza jest wyróżnikiem tego, co ożywione i odpowiada za różnorodność doświadczeń, jakie mają istoty żywe. Uważa się również, że dusza jest odpowiedzialna za cechy moralne człowieka.
Chociaż argumentacja Sokratesa na temat natury duszy pozostawia otwartą kwestię, czy dusza jest godnym szacunku członkiem postrzegalnej rzeczywistości, to jednak twierdzi on, że dusza jest nierozerwalna. Wskazuje również, że dusza pragnie coś zrobić. To sugeruje, że dusza jest mniej podatna na zniszczenie niż ciało.
